bu olmamalı!...

aynı odada yaşamak zorunda olduğunuz bir insan ile müzik zevkleriniz tamamen zıt noktalardaysa eğer, yaşamınızdaki tuhaflıklar hat safhada demektir. örneğin, az önce fark ettim ki dilime bi şarkı dolanmış, sürekli onu söylüyorum. ya nedir bu nedir bu diye düşünüyorum, söylemeyede devam ediyorum. ben şarkıyı baştan sona söyledim iyi mi? ama yine bunu neden yaptığımı çözemiyodum. sonra akşam oldu ve aynı odayı paylaştığım kişi gıcık olduğum ve her zaman bune ya, kapat şunu ya, kafamız şişti ya, adam gibi bişi dinlee yaa diye çemkirdiğim şarkılardan birini açtı. şarkı çaldı biraz, sözlere girdi şarkıyı söyleyen şahıs. ve bende onunla birlikte söylemeye başladım. o an. işte o anı size nası anlatabilirim bilmiyorum. hızla yerimden kalkıp mutfağa gittim ve bir bardak su içtim. şimdi bu şarkıyı ben zihnimden nası çıkarcam. nası silcem beynimden. işte şimdi zaman makinem olsa, o şarkıcının çıktığı zamana giderim ve onu yok edip şimdiki zamana geri dönerdim. böylece hiç bi problem kalmazdı. ahh doktor ahh. marty olmayacaktı marty. senin kankan ben olmalıydım. dııı dırı dıtdıtdıtdıııı (back to the future başlangıç müziği ağızla yapmak)